Utworzony w 1960 roku obejmuje ochroną część największej polskiej wyspy – Wolin. Szczególne walory Parku to: najpiękniejszy odcinek polskiego wybrzeża klifowego, dobrze zachowane lasy bukowe, unikalna, wyspiarska delta Świny, przybrzeżny pas wód Bałtyku. Od momentu włączenia w obszar parku 1 mili morskiej wód przybrzeżnych stał się pierwszym w Polsce parkiem morskim. Obecna powierzchnia Parku wynosi 10 937 ha, ochroną ścisłą objęto obszary o łącznej powierzchni 498,72 ha (4,56 %). Fauna wyspy jest bardzo zróżnicowana i bogato reprezentowana przez gatunki rzadkie. Na terenie parku stwierdzono występowanie ponad 230 gatunków ptaków (m. in.: bielika, wodniczki, biegusa zmiennego, muchołówki małej). Park spełnia doniosłą rolę w ochronie ptaków wodno-błotnych, które tutaj znajdują spokój oraz bazę pokarmową, szczególnie w okresie wiosennych i jesiennych wędrówek. Aktualnie prowadzona jest też restytucja puchacza. Z bogatego świata owadów zachowały się m.in. siedliska największego polskiego chrząszcza jelonka rogacza oraz związana z obumierającymi dębami pachnica dębowa. Na terenie parku oznaczono 3 nowe dla nauki gatunki: chrząszcza Teredus opacus i 2 gatunki skoczogonków (Collembola). Wody Zatoki Pomorskiej to biotop wielu gatunków, zwłaszcza ryb, w tym anadromicznych (łosoś, troć) oraz coraz rzadszych ssaków morskich – foki szarej i morświna. Lasy parku to siedliska dla licznie występujących dzików oraz saren, jeleni, lisów, borsuków i kun. Wśród gatunków nowo przybyłych na tereny Wolina, oprócz jenota, norki amerykańskiej czy piżmaka uwagę zwraca szop pracz.
Z flory warto wymienić: około 600 gatunków roślin naczyniowych, zarośla rokitnika zwyczajnego, 9 gatunków storczyków, bory bażynowe, paproć – długosza królewskiego, makroglony: zielenice, brunatnice i krasnorosty, wśród których najliczniejszymi są morszczyn i zielenica. Tereny lądowe pokryte są dominującymi tutaj lasami bukowymi, bukowo-dębowymi i sosnowymi. Średni wiek lasów parku wynosi aż 106 lat.
Na obszarze parku i w sąsiedztwie jego granic znajdują się ślady pozostałości grodzisk i miejsc związanych z czasami historycznymi. Obiekty te są przedmiotem zarówno badań naukowych jak i zainteresowania turystów. Turystyka stanowi istotną część działalności parku. Park posiada dobrze rozwiniętą infrastrukturę zagospodarowania turystycznego: Centrum Dydaktyczno - Muzealne (w trakcie wyposażania), rezerwat pokazowy żubrów, 4 punkty widokowe, 3 parkingi oraz sieć szlaków turystycznych (łącznie ok. 44 km) i ścieżek dydaktycznych. [ link ]