Pierwsze wzmianki o tym miasteczku pochodzą od Galla Anonima. Opisywał je on jako miasto królewskie i znakomite, zwane Białym. Od 1386 r. miasto to należy do Związku Hanzeatyckiego. Z ciekawszych znanych opowieści o tej miejscowości wymienić można historię zatargu między Białogardem a Świdwinem, znaną jako wojna o krowę, która miała miejsce w 1469 r. Upadek znaczenia miasta wiązał się z okresem wojny trzydziestoletniej, dlatego że liczba ludności spadła wtedy o 2/3, a same miasto popadło w długi z powodu konieczności utrzymywania garnizonów wojsk cesarskich i szwedzkich. Od XIX w. nastąpił rozwój przemysłu; miasto uzyskało połączenie kolejowe ze Szczecinem, Koszalinem i Kołobrzegiem, oraz Szczecinkiem; później uruchomiono jeszcze kolej wąskotorową i tym samym Białogard stał się jednym z ważniejszych węzłów kolejowych Pomorza Zachodniego. Od 1714 roku Białogard był miastem garnizonowym, wybudowano tu koszary. W 1939 roku stacjonowały tu pułki zmechanizowanych wojsk. W okresie II wojny światowej na terenie miasta i w jego okolicach zlokalizowano kilka obozów dla robotników przymusowych i jeńców wojennych. Białogard został zdobyty w dniu 5 marca 1945 roku przez oddziały armii radzieckiej oraz 1 Armii Wojska Polskiego. W okolicy Białogardu, niedaleko wsi Podborsko znajdowała się jednostka wojskowa Armii Radzieckiej na terenie której przechowywana była broń nuklearna. Do lat 90. stacjonowały tu 3 znaczne zgrupowania jednostek wojsk Armii Radzieckiej – obecnie dawne koszary są wyremontowane i zagospodarowane (mieszkania, szkoły, urzędy, firmy).
Starówka w Białogardzie ul. Plac Wolności Dzięki środkom ze Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego (ZPORR) oraz poparciu Ministerstwa Kultury realizujemy już szeroki program rewitalizacji białogardzkiej Starówki. Odrestaurowane zostanie siedem zabytkowych kamieniczek. W ramach rewitalizacji Starówki przewidziano również odsłonięcie spod asfaltu pierwotnej nawierzchni ulic (wykonanej z kostek granitowych). [ link ] [ link ]