Wybudowanych w latach 1878-1884 fort, stanowił część linii obronnej Torunia. Mógł on wytrzymać półroczne oblężenie i pomieścić ok 800 żołnierzy. Ostrzał prowadzony z dział fortecznych mógł sięgnąć dzisiejszej dzielnicy Torunia - Grębocin. Co ciekawe jednak, fort nigdy nie spełnił swojej militarnej funkcji. Do otoczenej fosą budowli wiedzie zwodzony żelazny most. W latch 1911-1914 miała miejsce modernizacja budynku. Zamurowano część okien w pomieszczeniach mieszkalnych i wszystkie otwory okienne należące do pomieszczeń technicznych. Pozostałe okiennice zamieniono na pancerne, a całość otoczono drutem kolczastym. Dodatkowo fragmenty ścian zyskały metrową warstwę betonu, pozwalającego skuteczniej chronić fort przed pociskami duzego kalibru. Przejęty w 1920 roku przez Wojsko Polskie fort, zyskał imię Stanisława Żółkiewskiego. Został także wyremontowany i na nowo wyposażony w zamurowane okna. Jako, że w 1956 roku armia zrezygnowała z użytkowania budynku, został on zaadaptowany do hodowli pieczarek. W latach 90-tych budowla przeszła w ręce Jerzego Okońskiego, który uczynił z fortu obiekt turystyczny. Możliwe jest nie tylko standardowe zwiedzanie obiektu, ale także nocne, czy fabularyzowana przygoda w forcie z duchami oraz nocne podchody. Chętni wrażeń mogą sprawdzić się w zadaniach survivalowych, strzelaniu z łuku, czy potyczce paintball'owej. Oferta turystyczna fortu jest przygotowana tak, że zarówno dzieci, jak i dorośli znajdą tu coś dla siebie. [ link ]