Wzniesiona w latach 1411-1415, baszta faktycznie pełniła rolę więzienia dla kobiet posądzonych o czaryi układy z diabłem. Archiwalne źródła podają, że życie straciło tu osiemnaście kobiet. Pierwszymi ofiarami inkwizycji były dworki księżnej Anny de Croy, które zginęły 1651 roku. W XIX wieku basztę zaadaptowano na magazyn, a w wieku XX pełniła ona funkcję mieszkalną. Wraz z końcem II Wojny Światowej, na ziemiach słupskich znalazły się wojska armii radzieckiej, które podpaliły basztę (podobnie jak większość budynków, które armia napotykała na swojej drodze). Szczęśliwie, budowla nie spłonęła całkowicie, co umożliwiło jej odbudowę i utworzenie tu w 1976 roku Galerii "Baszta Czarownic". Do dziś prezentowane są tu rozmaite prace z dziedziny rysunku, rzeźby i malarstwa.