Ogród został założony w 1818 roku przez botanika Michała Szuberta. W 1824 roku spis roślinności ogrodu obejmował około dziesięciu tysięcy gatunków, w tym

liczne gatunki należące do typowej flory polskiej. Powstanie listopadowe odbiło się niekorzystnie na funkcjonowaniu placówki. Wraz z zamknięciem

Uniwersytetu, powierzchnia ogrodu zmalała o siedemdziesiąt pięć procent. Szubert stracił stanowisko dyrektora ogrodu i przez kolejne kilkadziesiąt lat

kierowali nim carscy urzędnicy, co doprowadziło miejsce do ruiny. Długotrwała, aczkolwiek skuteczna odbudowa prowadzona przez Bolesława Hryniewieckiego

została brutalnie przerwana przez II Wojnę Światową. Zniszczeniu uległy wszystkie szklarnie i budynki należące do ogrodu. Po wojnie postanowiono poraz

kolejny odrestaurować placówkę. Obecnie znajduje się tu pięć tysięcy gatunków roślin, w tym wiele zagrożonych, między innymi malina moroszka - będąca

reliktem epoki lodowcowej. Warto zajrzeć tu choć na chwilę, by odpocząć od miejskiego zgiełku, wśród pięknych okazów roślin.

[ link ]